Podsumowanie sezonu: U14

27.06.2018 17.14, autor: akademia.legia.com,

Rozgrywki 2017/2018 dobiegły końca, więc czas na podsumowanie ostatnich miesięcy w wykonaniu zespołów naszej Akademii. Trenerzy każdej z drużyn ocenili zakończony sezon - nie z perspektywy wyników, ale rozwoju zawodników i podnoszenia poziomu Akademii. Dzisiaj - drużyna U14.

 

 

Grzegorz Szoka, trener U14: – Stworzyliśmy zespół. Nie myślę tutaj ściśle o zawodnikach występujących na konkretnych pozycjach na boisku, mających jakieś zadania do wykonania. Myśląc o zespole U14 widzę coraz bardziej świadomych młodych ludzi, którzy mają wspólny cel, jakim jest rozwój piłkarski, ale także życiowy. Nie zapominajmy, przed jakimi wyzwaniami na początku tego sezonu zostali postawieni ci chłopcy. Mając 13 lat trafiają do nas zawodnicy z różnych części kraju, muszą przestawić się na samodzielność w życiu codziennym. Dodatkowo, mierzą się z bardzo dużymi wymaganiami związanymi z grą w tak wielkim klubie, jakim jest Legia Warszawa. Z drugiej strony stoją chłopcy, którzy byli już w klubie, którzy pożegnali już nie jednego kolegę z zespołu. Nowi zawodnicy często odbierani są przez nich jako zagrożenie. Nam udało się to wszystko przezwyciężyć. Mieliśmy lepsze i gorsze momenty, ale dziś mogę z pełnym przekonaniem stwierdzić, że tworzymy zgraną drużynę, która jest w stanie iść do przodu, podnosić się po porażkach, wspierać się i wzajemnego motywować do rozwoju.

 

 

 

– Jeżeli chodzi o całą drużynę, jestem bardzo zadowolony z poprawy techniki użytkowej, przede wszystkim podania i przyjęcia piłki. Te elementy poprawił każdy zawodnik trenujący z nami. Co za tym idzie, w razie potrzeby drużyna potrafiła lepiej utrzymywać się przy piłce w ataku pozycyjnym. Gołym okiem było widać kolosalną różnicę względem początku sezonu. Jeżeli chodzi o indywidualny rozwój również widzę dużo pozytywnych przykładów. Nie chciałbym teraz wyróżniać poszczególnych zawodników z imienia i nazwiska, żeby nikt nie poczuł się ominięty, ale naprawdę praca wykonana przez dział treningu indywidualnego przyniosła wymierne efekty. Jednym z elementów nad którymi pracowaliśmy indywidualnie, a który zaobserwowałem podczas ostatniego rozgrywanego przez nas turnieju, był odbiór piłki przez wyprzedzenie przeciwnika. Zauważyłem, że zawodnicy trenujący w grupie "Żołnierzy" podczas turnieju byli bardzo skuteczni w tym elemencie. Chłopcy mają coraz większą świadomość znaczenia obserwacji na boisku, kilku zawodników poczyniło ogromny progres w tym aspekcie. Myślę że podobnych przykładów można by wymienić jeszcze wiele. Cieszymy się, że ten progres jest widoczny, ale mamy świadomość jak wiele jeszcze pracy przed nami.

 

 

 

 

 

– Moje odczucia są jak najbardziej pozytywne, przede wszystkim ze względu na ludzi, z którymi współpracuję. Osoby zarządzające Akademią – Jacek Zieliński, Radek Mozyrko, Piotr Urban – chcą rozwijać trenerów, nadawać kierunek szkolenia, zamiast narzucać konkretne działania. Jest to dla mnie bardzo ważne – jako trener chcę podejmować decyzje, a mając wokół siebie takich specjalistów zawsze, w razie potrzeby, mam je z kim konsultować. Wielkim plusem pracy w tym sezonie był dla mnie liczny sztab szkoleniowy, z którym miałem przyjemność pracować. Cieszę się, że trafiłem na takie osoby, jak , , Maciej Laskowski, czy Kasia Wójcik. Mając w sztabie tak dużo osób o różnym doświadczeniu i umiejętnościach wiem, że robota zawsze będzie wykonana w 100%. Jestem zdania, że żaden system, żadna struktura nie zastąpi dobrych fachowców. To w końcu trener wychodzi na boisko i przeprowadza trening, ma kontakt z zawodnikami, inspiruje ich, rozwija.

 

 

 

– Jeżeli miałbym brać pod uwagę, bez żadnego kontekstu, tylko i wyłącznie nasze występy w spotkaniach międzynarodowych, to mój wniosek na dzień dzisiejszy byłby taki, że jesteśmy w stanie rywalizować jak równy z równym, z większością drużyn w Europie. Patrząc nie tylko na nasze wyniki w mocno obsadzonych międzynarodowych turniejach, ale przede wszystkim na grę oraz zaprezentowane umiejętności indywidualne zawodników przeciwko takim zespołom, jak Leicester City, AZ Alkmaar, Bologna Calcio, Chelsea FC, Sporting SC, Napoli, itd. można stwierdzić, że wygląda to przyzwoicie, jeśli nie dobrze. Jak zwykle jest tez druga strona medalu i dzięki temu drugi wniosek. Zawodnicy wraz z trenerami muszą uczyć się wchodzić na odpowiedni poziom pobudzenia meczowego w rywalizacji z każdym przeciwnikiem bez wyjątku. W tym sezonie mieliśmy problem grając mecze ligowe z drużynami z Mazowsza. Zawodnicy nie potrafili zaprezentować w pełni swoich możliwości. Przypominało to trochę problem, który dotyka często polskie drużyny występujące w europejskich pucharach. Oczywiście porównanie jest mocno na wyrost, ale obrazuje coś, co nas spotykało. Wyjeżdżać na turnieje zagraniczne musieliśmy rywalizować w rozgrywkach ligowych co trzy dni, często nie potrafiliśmy wejść na odpowiedni poziom grając z drużynami o mniej znanej nazwie, zaraz po meczu z Chelsea czy Napoli. Zawodnicy podświadomie myśleli, że skoro wygrali trzy dni wcześniej z Leicester, to przeciwnik ligowy się przed nimi "położy", a to działało zupełnie w drugą stronę. Nie chciałbym, żeby ktoś potraktował to jako tłumaczenie. Jest to "kamyczek do naszego ogródka", coś co musimy poprawić jako drużyna, jako zawodnicy, jako trenerzy, aby kiedyś w przyszłości nie dotykało to naszych krajowych drużyn podczas rywalizacji w europejskich pucharach.