- Sezon pod znakiem zmian i międzynarodowych gier

18.06.2018 15.38, autor: APLW, JW,

- Czasami okazywało się, że niektórzy nasi zawodnicy są jak Zbigniew Boniek, bello di notte… Chcieli błyszczeć w Europie w świetle jupiterów, nie bardzo na Mazowszu, co odbijało się na wynikach zespołów w spotkaniach ligowych. 200 zagranicznych meczów to był dobry bagaż doświadczeń dla nich i dla nas. Wiedzieliśmy, po co to robimy i dziś jeszcze lepiej znamy zawodników i ich niedostatki - mówi Dyrektor Akademii, Jacek Zieliński podsumowując sezon 2017/18.

 

 

Jacek Zieliński: – Czasami miałem wrażenie, że w rok chcielibyśmy zrobić tyle, do czego w normalnych okolicznościach potrzeba 3 lat. Wrzuciliśmy piąty bieg. Działo się bardzo dużo, nieraz w ciągu jednego weekendu połowa Akademii, aż pięć naszych zespołów, rywalizowała zagranicą w meczach i turniejach. Jedni grali w Niemczech, inni Holandii, Czechach, Włoszech... To wymagało świetnej współpracy trenerów i pracowników Akademii. Gdy przychodziłem do Akademii, ludzie rzadziej współpracowali, pokoje były pozamykane, ale udało się je pootwierać, a przed kolejnym sezonem chcemy pójść dalej - zburzyć ścianę, która dzieli pokoje w biurach Akademii, aby jeszcze lepiej połączyć ze sobą trenerów. Oczywiście, jak się wrzuca piąty bieg, to trzeba brać pod uwagę, że przydarzą się mniejsze lub większe kraksy. I te się zdarzały. Z części wyciągnęliśmy już wnioski na kolejny rok. Ogółem uważam, że był to dobry sezon dla piłki młodzieżowej w Legii, a następny będzie spokojniejszy i ma szansę być bardzo dobry.

 

 

 

– Zmieniliśmy program szkolenia, który dziś w większym stopniu stawia na rozwój indywidualny, wyodrębniliśmy dział treningu indywidualnego, który dwa razy w tygodniu pracuje nad jednostkami. Więcej trenujemy z piłkami, wymagamy, by zajęcia były realistyczne i przypominały mecz. I by były jak najbardziej intensywne, chociaż niestety nie we wszystkich zespołach udało się zrealizować ten cel. W nowym sezonie przygotowanie motoryczne w Akademii i rezerwach skoordynuje Cesar Sanjuan-Szklarz, który w poprzednich latach pracował m.in. z pierwszym zespołem Legii. Liczymy tutaj na postęp.To jeśli chodzi o trening, ale bardzo ważny jest potencjał, z którym się pracuje. Można szlifować umiejętności zawodnika, ale jeśli nie ma on odpowiedniego charakteru, pasji do piłki, umiejętności przyswajania informacji, zdolności motorycznych i podstawowego poziomu techniki, to nawet La Masia nic wielkiego z nim nie zrobi. Dlatego tak ważne jest to, aby już w najmłodszym wieku trafiali do nas zawodnicy z odpowiednim potencjałem. Chcemy – wierzę, że już to robimy – sprowadzać zawodników bardzo ostrożnie, dopiero po obejrzanej zewsząd jednostce dokładać kolejną.

 

 

 

– Przez ostatni rok najwięcej wydarzyło się wewnątrz - od roku regularnie rozmawiamy ze skautingiem. I chociaż strukturalnie dalej pozostaje osobnym działem, to dzięki wielu takim spotkaniom, co tu będę mówił, także bardzo burzliwym, nasze zrozumienie jest dużo lepsze. W kwietniu br. zapadła decyzja, że to Dyrektor Akademii podejmuje finalnie decyzję, kto trafia do Akademii, zadanie mogę oczywiście delegować na koordynatorów sportowych, którzy mogą lepiej znać chłopców z ich bloku. Podstawą jest odpowiednie wyważenie opinii naszych skautów i trenerów. Jest to zdroworozsądkowe rozwiązanie - zaczęliśmy wykorzystywać wszystkie informacje i opinie, które gromadzą pracownicy Legii. Wierzę, że dzięki temu do zawodników, których ściągał skauting za sprawą m.in. Radka Kucharskiego i Krzysztofa Tańczyńskiego, takich jak Sebastian Szymański, Radosław Majecki, Łukasz Zjawiński, dołożymy jeszcze więcej kolejnych. I będzie to wspólny sukces Legii. Trzeci element – trenerzy Akademii dostali możliwość spokojnej pracy. W ciągu czterech lat zanim zostałem Dyrektorem Akademii doszło tutaj do 48 wymian trenerów. Słyszeliśmy od trenerów, którzy mogli tu trafić, że boją się zwolnienia po roku. Daliśmy szansę tym, którzy tu byli, by mogli poczuć stabilizację. Zależało nam na wyszkoleniu naszych ludzi. Rok temu wprowadziliśmy trzy nowe osoby, teraz dokładamy cztery, które wyszukał mój zastępca, Radek Mozyrko (menadżer Akademii -  red.). Obecne ruchy polegają głównie na dołożeniu doświadczonych trenerów do najmłodszych roczników, tak aby mieć po dwóch ugruntowanych szkoleniowców przy każdym zespole, do tego ściągnęliśmy dwóch nowych trenerów przygotowania motorycznego, w tym koordynatora.

 

 

 

– Dobre, przejrzyste relacje między pracownikami, jak w każdej firmie. W samej Akademii to wszystko poszło niesamowicie do przodu. Chcemy, by każdy trener czuł się odpowiedzialny za każdy zespół, pomagał drugiemu, znał i opiekował się każdym zawodnikiem. Wprowadzamy klarowną siatkę płac, część trenerów młodszych roczników zarabia więc więcej, niż ci w starszych. Płacimy za umiejętności i doświadczenie. To jest rewolucyjne podejście.Z kolei na poziomie klubu udało się ustalić pewne fundamenty, które są ważne w procesie rozpoznawania talentu – kto decyduje, w jakiej sytuacji, w jakiej roli występuje. Nie tylko w przypadku transferów do pierwszego zespołu, ale też rezerw i Akademii. Ustaliliśmy także kto, w jakim momencie i w jaki sposób decyduje o ścieżce młodego zawodnika wewnątrz klubu oraz na zewnątrz. Jeśli chodzi o system wypożyczeń, to udało się wprowadzić funkcję Loan Players Manager - Bernard Kapuściński dba o wypożyczonych zawodników pierwszego i drugiego zespołu, w większości to młodzi piłkarzy. Rekomenduje kluby, do których decydujemy się ich wypożyczyć. Chodzi o to, żebyśmy na ostatnim etapie nie gubili zdolnych chłopaków, skoro tak wiele wysiłków włożył w nich najpierw skauting, a potem trenerzy. Jeśli to wszystko poprowadzimy dalej w tę stronę, to uważam, że nie ma klubu w Polsce, który pracuje w taki sposób.Przejrzystość relacji istotna jest też z innymi partnerami. To dlatego niedawno zainicjowaliśmy spotkanie z prezesem Escoli Varsovia, Wiesławem Wilczyńskim, aby przekazać mu, że zgłosiło się do nas kilku jego zawodników i chcemy po nich sięgnąć. Może ambitnej akademii niełatwo było to przyjąć, ale prezes Wilczyński zachował klasę, okazało się, że mamy dużo wspólnych tematów. Gramy w otwarte karty także z innymi lokalnymi klubami.

 

 

 

– W karierze każdego chłopca przychodzi moment na zmianę środowiska na trudniejsze. Każdy duży klub na świecie buduje swoją akademię w oparciu o zawodników, których szkoli od pierwszego kopnięcia piłki – my to robimy przez Legia Soccer Schools. Tworzony właśnie nowy zespół Akademii z kategorii U10 będzie składał się z chłopców z grup wiodących Legia Soccer Schools. Ale do tego w każdym dużym klubie sprowadza się chłopców z innych lokalnych klubów w wieku 9, 10, 11 czy 12 lat. A nawet później. Gdy jesienią graliśmy z Ajaksem w UEFA Youth League, tylko sześciu z 18 piłkarzy naszego rywala, czyli 1/3 składu, kopało piłkę w zespole z Amsterdamu w wieku 10 lat. Reszta dołączyła później.

 

 

 

– To rodzice zawodników, nim w wieku 15 lat podpiszą gdzieś kontrakt zawodowy, co rok decydują, z którym klubem zwiążą się deklaracją amatora. Teoretycznie moglibyśmy tylko wyjść do rodziców, klubom zapłacić ekwiwalent i nic więcej im nie dać. Albo wręcz zaczekać na efekt Ośrodka Legii w Książenicach, bo wtedy ustawią się kolejki chętnych. Przygotowaliśmy jednak legijny mechanizm solidarnościowy, który ma szansę wspomóc pracę tych mniejszych klubów. PZPN od stycznia 2019 r. rezygnuje z systemu ekwiwalentowego zawodników do 12. roku życia. Argumentacja związku jest taka - to opiekunowie dzieci płacą składki i inwestują w szkolenie, więc klubom nie należy się zapłata. Legia Warszawa będzie jednak wspierać na tyle, na ile jesteśmy w stanie lokalne akademie i kluby. Od lata 2018 r. wprowadzamy system, który zagwarantuje takim klubom wypłatę środków, jeśli przekazani nam zawodnicy będą odnosić sukcesy na dalszym etapie, już w koszulce Legii. Chcemy aby kluby, w których dobrze się szkoli i które już dziś, bez czekania na supernowoczesny Ośrodek Legii w Książenicach, wykazują dobre intencje wobec nas, mogły partycypować w sukcesach chłopca. Promujemy takie kluby również w naszych mediach. Z kolei trenerzy tych zespołów są gośćmi Legii Warszawa – na meczach seniorskiej drużyny i w trakcie staży w Akademii Legii. Nie mamy wtedy przed nimi żadnych tajemnic. Dla samych chłopców wprowadziliśmy dwuletni okres ochronny na poziomie szkoły podstawowej, w czasie którego chłopiec nie przechodzi selekcji i może spokojnie się rozwijać. Tak naprawdę daje to na starcie trzy lata w klubie, gdy historycznie średni czas pobytu takiego chłopca w naszej Akademii… no jest trochę niższy, zostawmy to. Zrobiliśmy sporo, by do najmłodszych roczników trafiali najlepsi ze stołecznych drużyn. Tylko w ten sposób w przyszłości nie będziemy musieli uzupełniać zespołu chłopcami z innych stron kraju. Jeśli kluby z Warszawy pomogą nam zmienić proporcję, wzrasta szansa, by w przyszłości w europejskich pucharach albo ekstraklasie oglądać chłopaków stąd, z naszej dzielnicy. Niestety, doświadczenia naszych trenerów są takie, że setki zdolnych tutejszych dzieciaków przepadło, pozostając po 10-11 roku życia w mniej wymagającym środowisku. Mam przed sobą długą listę chłopców w wieku 9-12 lat, którymi jeszcze dwa lata temu interesowaliśmy się, a którzy z różnych względów zostali u siebie i niestety… dziś się nimi już nie interesujemy, bo coś poszło nie tak. Na ich miejsce do kategorii U14 musimy ściągnąć chłopców z Polski, a miejsce dla chłopca z Warszawy niestety na zawsze przepada. W stolicy jest sporo szkółek i akademii, ale w pewnym momencie jedynie nasze możliwości mogą pomóc się wybić.Podam przykład: to my byliśmy teraz w stanie zorganizować dodatkowe klasy sportowe – 4, 5 i 6 w Szkole Podstawowej nr 392; od września br. trafi tam duża grupa najzdolniejszych dzieciaków z roczników 2006-2009 z różnych warszawskich klubów. W ramach WF-u będą codziennie doszkalani przez trenerów Akademii Legii. Rodzice to dostrzegają.

 

 

 

– W najmłodszych rocznikach mamy zasadę, że przez dłuższy czas zapraszamy chłopców na treningi i turnieje. Aby mogli się zorientować, czy im się podoba. Najczęściej słyszymy, że jeszcze nigdy nie trenowali tak intensywnie. Stoi za nami też historia - jak dotąd aż 25 naszych absolwentów zagrało w Lotto Ekstraklasie, kolejnych 53 miało szansę wystąpić na jej zapleczu – w tzw. I lidze. Następnych kilkudziesięciu zawodników przebiło się na poziomie II ligi. Żadna inna warszawska szkółka piłkarska nie posiada takiej wiarygodności. Dwa pokolenia trenerów zapewniły ponad setce chłopców profesjonalną karierę piłkarską, a tysiącom innych zdrowy tryb życia. Czterech z nich występowało w reprezentacji Polski, a piąty – Sebastian Szymański, jeszcze przed debiutem – niedawno znalazł się w szerokiej kadrze selekcjonera Adama Nawałki przed mistrzostwami świata 2018 w Rosji. Do tego od niedawna dajemy możliwość sprawdzenia się w meczach zagranicznych. W minionym sezonie rozegraliśmy 200 takich spotkań w trakcie 44 wyjazdów, co daje nam, zawodnikom i… rodzicom pojęcie, w którym miejscu jesteśmy.

 

 

 

– Fajnie pozostawać w swojej strefie komfortu, ale gdy się wychyli głowę poza kraj, to bywa różnie. Mieliśmy czasem takie wrażenie, że trudne mecze w Hiszpanii, czy Włoszech prowadziły do szoku wśród rodziców. No ale chyba lepiej wiedzieć, gdzie się jest i ile brakuje nam do rówieśników? Na co dzień rywalizacja w lokalnych ligach zamazuje obraz. Również z tego względu dla wielu był to trudny sezon. A po wymagających bojach powrót do kraju, mecz ligowy i czasami okazywało się, że niektórzy nasi zawodnicy są jak Zbigniew Boniek, bello di notte… Chcieli błyszczeć w Europie w świetle jupiterów, nie bardzo na Mazowszu, co odbijało się na wynikach zespołów w spotkaniach ligowych. 200 zagranicznych meczów to był dobry bagaż doświadczeń dla nich i dla nas. Wiedzieliśmy, po co to robimy i dziś jeszcze lepiej znamy zawodników i ich niedostatkiCzęść tych zagranicznych doświadczeń była obiektywnie trudna, bywało, że zawodników zżerały nerwy, gdy grali z Realem Madryt U16. Nie wspomnę o meczu z Bayernem U17… Przy okazji dopowiem, że po klęsce w Monachium zaprosiliśmy Niemców na rewanż do Warszawy. Liczymy, że przyjadą do nas i będzie to już zupełnie inny mecz.Często jednak byliśmy bardzo dumni z naszych chłopaków – gdy tydzień po tej klęsce, młodszy zespół wrócił do Monachium i wygrał z Bayernem. Gdy zespół U15 stawił czoła Liverpoolowi, czy U14 na turnieju we Włoszech grał jak równy z Chelsea, Napoli i Porto, a potem w Holandii z Leicester City, Sportingiem Lizbona. Albo gdy drużyna U19 po wysokiej porażce 1:4 w Warszawskie z Ajaksem w ramach UEFA Youth League, zrewanżowała się 2:0 w Amsterdamie. Radość sprawiał nam też rozwój ekipy U10, która wygrała Puchar Sokolika po choćby świetnym meczu z Feyenoordem Rotterdam. We wcześniejszych latach Akademia Legii rzadko rywalizowała z zagranicznymi przeciwnikami.

 

 

 

 

 

– Wyjazdy potwierdziły część wniosków, inne rażąco uwypukliły. Wiemy, że nasz proces treningowy powinien się głównie koncentrować na szlifowaniu techniki, gry ciałem, doskonaleniu ruchu bez piłki, tak aby był jak najbardziej skuteczny, a zarazem ekonomiczny. Jeśli chodzi o kierunki wyjazdów, to wiemy też, że w kolejnym sezonie będziemy nieco precyzyjniej dostosowywać poziom zagranicznych rywali do poziomu zawodników Akademii. Będziemy też musieli bardziej zadbać o zespoły, nie tylko jednostki. Wdrażając model gry Akademii, który oczywiście w pewnym wymiarze będzie tożsamy z pewnymi zasadami gry w pierwszym zespole. To ułatwi grę w formacjach, ale też tak częste u nas przejścia między poszczególnymi zespołami.

 

 

 

– Przed kolejnym sezonem poszerzamy kadry zespołów, bo w rundzie wiosennej jechaliśmy już na oparach. Przed pierwszą częścią sezonu świadomie zmniejszyliśmy kadry meczowe, w najstarszych zespołach wypadało mniej więcej 18 chłopaków na zespół. Zostali najlepsi z najlepszych i wyszło nam to na dobre, intensywność zajęć i częstotliwość meczów była dobra.Zimą doszło jednak do zmiany statusu rezerw, trafiło tam 9 zawodników zespołu U19, więc w całej Akademii doszło do efektu domina – chłopcy poszli wyżej, co trochę naruszyło konstrukcję. Kilku chłopców wcześniej wypożyczyliśmy, w lutym i marcu byliśmy zmuszeni usunąć kilku zawodników ze względów dyscyplinarnych, nałożyło się zmęczenie wyjazdami zagranicznymi, przekładaliśmy mecze… I na koniec rundy wiosennej w drużynie CLJ U17 w ataku zagrał bramkarz Kamil Bielikow. W następnym sezonie kadry drużyn Akademii będą szersze.

 

 

 

– Na pewno co jakiś czas bramkarze będą wciąż grać w polu, bo to jest dobre dla ich rozwoju. Dzięki temu mają szansę poczuć się pewniej, odnaleźć w nowej sytuacji. W tym sezonie zagrali w kilku meczach i… wówczas strzelali gole. Na pewno też w następnym sezonie będziemy kontynuowali pomysł ze zmniejszoną liczbą zawodników na ławce rezerwowych. Rezerwy i U18 nie mają obostrzeń, ale kadra meczowa U17 ponownie będzie mogła liczyć maks. 16 zawodników, U16-U14 – 15, U13-U12 – 14. Pozostali zawodnicy będą w tym czasie rozgrywać sparingi, by bezsensownie nie spędzać weekendu na ławce, bo to jest złe dla ich rozwoju.

 

 

 

– Dobre pytanie. Łącznie w starszych zespołach wiosną grało 40 zawodników, czyli ok. 30 proc. wszystkich zawodników Akademii, ale czy to jest miarą postępu szkółki? Na pewno obiektywnymi danymi są zapisy wykonanej pracy - zawodnicy wszystkich zespołów pracowali ciężej, niż wcześniej. W przekroju sezonu spędzili trenując więcej czasu, więcej grali, z GPS wiemy, że w części zespołów wzrosła intensywność. W trakcie rundy wiosennej zainstalowaliśmy system monitoringu treningu, w ramach start-upu firmy Sport Algorithmics and Gaming (SAG) - jesteśmy pierwszą Akademią w Polsce obok Zagłębia Lubin, która korzysta z tej innowacji. Pozyskujemy dane nt. ruchów zawodnika i skuteczności wykonywanych elementów techniczno-taktycznych już nie tylko z meczów, ale także z każdego treningu. Przed sobą mam zdjęcia zawodników z poszczególnych zespołów. Jak na nich spoglądał, to większość z nich zrobiła zauważalny postęp, ale na pewno wciąż brakuje mi progresu w poruszaniu się bez piłki. Złoszczę się, gdy widzę pewne zachowania.Na pewno sukcesem jest przedłużenie lub podpisanie po raz pierwszy kontraktów z aż 21 zawodnikami z roczników 1999-2003. W poprzednich sezonach Akademia Legii traciła jednak najzdolniejszych. Wystarczy też spojrzeć na Akademię Lecha Poznań, która fajnie promuje chłopaków, ale też w każdym roczniku ponosi straty na rzecz zagranicznych klubów. Nam jak na razie udało się zatamować ten ruch. Natomiast nie wykluczamy, że jeśli z zagranicy przyjdzie przyzwoita oferta za zawodnika, który nie ma wielkich szans na pierwszy zespół, to zostanie sprzedany, bo po prostu ma to sens.

 

 

 

– Na pewno na ostrzu noża postawiłbym kwestię szerokości kadr. Tak, by zimą wraz ze skautingiem uzupełnić braki lub też by nie przesuwać tak wielu młodych zawodników do rezerw. Na pewno słaba postawa rezerw jest największą bolączką ostatniego sezonu, jeśli chodzi o proces wyławiania i wspierania legijnych talentów. Według mnie to dobry pomysł, by w drużynie występowali młodzi zawodnicy – kilka jednostek jak 16-letni Michał Karbownik wymiernie skorzystało. Mam jednak świadomość, że „dwójka” potrzebuje korekt szkoleniowo-organizacyjnych. Dlatego też przed nowym sezonem, korzystając z tego, że rezerwy wracają do struktur Akademii, wykonaliśmy pewne ruchy, które były potrzebne – rezerwy poprowadzi trener Piotr Kobierecki, który zastąpi Krzysztofa Dębka. Wielu naszych młodych zawodników docenia pobyt w Legii dopiero po powrocie z pierwszoligowych klubów, gdzie doświadczają sytuacji, z jakimi nie mieli tutaj do czynienia. Czas, aby kolejni przejrzeli na oczy i zobaczyli, jak wygląda życie poza Legią.